آن هنگام که محمد (ص) از ابهت سفیر پروردگارش حیران و لرزان گشت ، فرمان رسید که :بخواند بنام پروردگارش که انسان را از چیزی پست (خون بسته) آفرید و با کرامت خود آنچه را نمی دانست از راه نوشتن و قلم به او آموخت.
درمیان جانوران شناخته شده زمین هیچکدام این منزلت را نیافت که بتواند اطلاعات و دانش خود را از راه نوشتن به نسلهای دور بعد از خود انتقال دهد .
دانش و توانائی سایر حیوانات به عمر هر کدام از آنها محدود می شود و حتی در جانورانی که قدرت یادگیری دارند تجارب نسل قبل فقط به یک نسل بعد از آنها (فرزندانشان ) منتقل می شود .اما انسان می تواند از تجارب مردمی که در قرنها پیش زندگی می کرده اند آگاه شود و با تجمیع علم و مکتوب و حفظ نمودن آن از یک موجود بدوی که از نظر وضعیت زندگی تفاوت چندانی با سایر حیوانات نداشت به این پایه از علم و پیشرفت تکنولوژی برسد .
شاید به همین دلیل باشد که معجزه آخرین پیامبر مبتنی بر این بزرگترین وجه تمایز انسان گردید .
این اعجاز قطعاً تنها برای عرب بدوی بادیه نشین آنروز نبود که اگر چنین می بود می بایست معجزه ای ساده تر و ملموس تر و عینی تر برای ذهن ساده مردم آن روزگار شبهه جزیره باشد .
پس چه نیکوست که این اعجاز جاری را عمیق تر بنگریم و دریابیم .
عید بزرگ مبعث بر جهانیان مبارک باد
نظرات شما عزیزان:
بهترین مقالات تعلیم و تربیت 
ساعت13:19---10 تير 1390